مسجد المهدی فلسطین مشهد

خواسته از آباد ساختن مساجد تنها آبادی ساختمان وجود ندارد، بلکه به معنای اجتماع و کمپانی مسجد المهدی فلسطین مشهد در مسجد نیز می‏باشد. بدین ترتیب، مشرکان خیر حق کمپانی در مساجد را دارا‌هستند و خیر حق تعمیر و بنای ساختمان آن‏ها را. عمران مسجد به هر شکلی که باشد، بایستی به دست مسلمانها اعمال گیرد. ولی متولیان و پاسداران مساجد نیز می بایست از بین منزه‏ترین اشخاص تعیین شوند. می بایست دست‏های چرک الود را از تک تک این مرکز ها مقدس کوتاه کرد.
از روزی که گروهی از زمامداران جبار و یا این که ثروتمندان کثیف و گنه‏عمل تشریفات شمس دست‏به تشکیل داد مساجد و مرکز ها اسلامی زدند، روح معنویت و نرم‌افزار‏های تولیدکننده در آن‏ها مسخ شد. از این روست که می‏بینیم بسیاری از این‏سیرتکامل مساجد در کشورهای اسلامی صورت مسجد ضرار به خویش گرفته میباشد; ساختمان‏هایی گسترده و باشکوه و دارای جلوه‏های ظاهری و قشنگ، البته باطن تهی و بی‏روح.
ممکن میباشد‏بعضی بگویند چه مانعی دارااست که از سرمایه‏های غیر مسلمان ها برای عمران و آبادی این مرکزها استعمال کنیم؟ ولی آن‏ها که اینگونه می‏گویند، اعتنا به‌این نکته اساسی ندارند که اسلام تمامی جا شغل باتقوا را میوه درخت ایمان می‏شمرد. نیت‏های چرک آلود ممکن وجود ندارد کار پاکی به وجود آورد و کالا مفیدی از خویش نماد دهد.
پاراگراف «لم یخش الا الله‏» در دنباله آیه، علامت می‏دهد که عمران و آبادی و نگه‏داری مساجد جز در سایه شهید شدن و شجاعت ممکن وجود ندارد. هنگامی این مرکز ها مقدس اسلامی به طور کانون‏های آدم‏سازی و کلاس‏های عالی تربیت در می‏آید که نهاد‏گذاران و پاسداران شجاعی داشته باشد; آن‏ها که از هیچ کس جز معبود نترسند و پایین اثر هیچ جایگاه و قدرتی قرار نگیرند و اپلیکیشن‏ای جز نرم افزار‏های الهی در آن پیاده نکنند. آنچه امروز بیش‏خیس التفات دارااست، عمران و آبادی معنوی مساجد میباشد و به تعبیر و تفسیر دیگر، بیشتراز آنچه به ساختن مسجد التفات می‏دهیم، می بایست به ساختن افرادی که اهل مسجد و پاسداران مسجد و حافظان آن‏اند مداقه‏بدهیم.