مسجد المهدی فلسطین مشهد

روحانی صدوق، در کتاب عیون خبر ها الرّضا  مسجد المهدی فلسطین مشهد و معانی الاخبار از حضرت رضا علیه السلام روایتی نقل کرده که به معنی گزاره بسم الله فرمود:

معنایش این میباشد که اینجانب خویش را به علامتی از علامتهای خد نشاندار می­کنم.

« تا تمامی بدانند که اینجانب مخلوق پروردگار هستم » فرد پرسید ؟ آدرس مسجد المهدی فلسطین مشهد سمه در کلمة بسم الله به چه معناست فرمود : به معنای نماد[4]

تالیف کننده المیزان، بعد از نقل این حدیث می­نویسد : این مضمون‌ بر این شالوده میباشد که باء برای اولِ میباشد زیرا مساعدت در سوره ستایش نام برده و زیرا عبد معبود، عبادت خویش رزرو مسجد المهدی فلسطین مشهد را به علامتی از علامتهای آفریدگار نشان می‌زند می بایست نفس خویش را هم که عبادتش منشعب به آن میباشد به آن نشانه بزند.[5]

در سود گویندة بسم اللّه خلال اینکه در ظواهر شغل های خویش را با اسم پروردگار نشان گذاری می­نماید، روح و واقعیت و جان خود را نیز مظهر فناء فی الله قرار می­دهد. چنانکه قرآن کریم و مهربان می­فرماید : قل ان صلاتی و نسکی و محیای و مماتی لله ربّ العالمین.[6]

3 ـ معجزه عملی قرآن
حسین بن خالد می­گوید از امام ابی الحسن الرضا علیه السلام پرسیدم اینکه پروردگار فرموده ( و السّماء ذات الحبک ) « قسم به افق که دارنده راههاست » یعنی چه ؟ فرمود : این اسمان راههایی به سوی زمین دارااست . شماره تلفن مسجد المهدی فلسطین مشهد حسین بن خالد می­گوید: پهنا کردم چه طور می­تواند عرش منش ارتباطی به زمین داشته باشد در حالی که آفریدگار می­فرماید: آسمانه بی ردیف میباشد امام فرمود : سبحان الله الیس الله یقول بغیر عمد ترونها . قلت بلی فقال : ثمّ عمد ولکن لا ترونها : ایا معبود می­فرماید سوای ردیف میباشد که قابل مشاهده باشد اینجانب پهنا کردم بله فرمود پس ستونهایی میباشد ولکن شما آنرا نمی‌بینید.[7]

یکی مفسرین بعداز نقل این حدیث می­نویسد: این ایه با توجّه به حدیثی که در تعبیر آن وارداتی میباشد پرده از روی یک واقعیت علمی برداشته که در حین نزول ایات، بر کسی آشکار خلا چرا‌که در آن مجال هیئت بطلمیوس با توان هر چه تمامتر، بر محافل علمی عالم و بر ذهن ها عموم حکومت می­کرد و طبق آن آسمانها به طور کراتی تو در تو همچون طبقات پیاز روی هم قرار داشتند و طبعاً هیچکدام آویزان و بی ردیف عدم وجود.بلکه هر مورد بر دیگری توکل داشت البته حدود هزار سال بعداز نزول این ایات، دانش و علم آدم به اینجا رسید که آسمان ها پوست پیازی، به تک تکّی موهوم میباشد و آنچه حقیقت داراست، این میباشد که کرات عرش هر مورد در مدار و منزلت خویش، معلّق و اثبات اند، بی آنکه توکل گاهی داشته باشند و صرفا چیزی که آنها‌را در مکان خویش اثبات می­داراست، تعادل قوّة جاذبه و دافعه میباشد که یک کدام از رابطه با جرم این کرات دارااست و دیگری مرتبط با تکان آنهاست این تعادل جاذبه و دافعه به طور یک ردیف نامرئی، کرات عرش را در مکان خویش نگه داشته میباشد حدیثی که از امیر المؤمنانعلیه السلام در این باره بیان شده بسیار جذاب میباشد طبق این حدیث امام فرمود: « این ستارگانی که در آسمانند، شهرهایی می‌باشند همانند شهرهای روی زمین که هر شهری با شهر دیگر ( هر ستاره­ای با ستاره دیگر ) با ستونی از نوروروشنایی مربوط میباشد.

ایا تعبیری پر‌نور خیس و رساتر از ردیف نامرئی یا این که ( ستونی از فروغ و روشنایی ) در عرش ادبیات آن روز برای بیان امواج جاذبه و تعادل آن با نیروی دافعه پیدا می­شد.[8]

در قرآن کریم و مهربان از آفریدگار متعال با صفت « لطیف » حافظه گردیده‌است.[9]